Witajcie kochani!
Po tak długiej absencji od pisania nawet nie liczę, że ktoś tu jeszcze zagląda. Jednak po cichu liczę na Wasze wsparcie w powrocie do regularnego blogowania.
Ostatni rok okazał się najlepszym w moim życiu. Poznałam wspaniałych ludzi, odnalazłam swoje powołanie, w którym spełniam się z radością na ustach i blaskiem w oku, gdy tylko słyszę to magiczne słowo.
Teraz doceniam rodzinę i przyjaciół, jak nic innego, a poranna kawa z rodzicami to najlepsza przyjemność mojego wspaniałego dnia. Z dnia na dzień mam więcej sił na zmienianie tego, co niedoskonałe, głowa pełna pomysłów wcale mi nie ciąży, wręcz pozawala unosić się na obłokach mojej wyobraźni. Kiedyś myślałam, że jednostka nic nie znaczy, dziś wiem, że to od NAS zaczyna się coś wielkiego. Teraz odnalazłam swój brakujący kawałek szczęścia, jestem nim JA sama i moje codzienne przygody, które z dnia na dzień inspirują mnie głębiej i głębiej do poznawania piękna tego świata, którego dotąd wcześniej nie dostrzegałam. Odkryłam jak ogromne pokłady mocy nagromadzone są w naszych ciałach, jak wielką mamy moc. Czuję się pełniejsza z każdym kolejnym oddechem, każdym kolejnym krokiem i słowem. Nie staram się być idealna, staram się być najlepszą wersją siebie, z którą przybijam piątkę po udanym dniu. Cisza mojej duszy to tak naprawdę dźwięk potężnego płomienia, który pozwala mi iść naprzód mimo przeciwności. Dziś nie boję się zrobić kroku do tyłu, bo wiem, że tylko czekam na resztę. Nie bójcie się wyjść z cienia swojego umysłu. Uwierz, że możesz zrobić wszystko o czymkolwiek tylko jesteś w stanie choć przez nikłą sekundę snuć w czeluściach swojego rozumu.
♡♡♡♡♡ DO USŁYSZENIA ♡♡♡♡♡
